Definitieve staking van steenzoutwinning
In mei 2019 kondigde Braskem de preventieve stopzetting van de steenzoutwinning aan. Als gevolg daarvan werd de productie in de fabriek in Maceió eveneens gestaakt. Dit had ook gevolgen voor de exploitatie van de PVC-fabriek in Marechal Deodoro en het Camaçari-complex in de deelstaat Bahia. Braskem zegde toe dat er geen ontslagen zouden vallen, zelfs niet na de stopzetting, en zette de fabrieksmedewerkers in voor onderhoud en liet hen opleidingen volgen.
In februari 2021, na onderzoek naar alternatieve grondstoffen, hervatte de fabriek de werkzaamheden met zout dat werd ingekocht bij Chileense afzettingen. Bij de werkzaamheden in de twee fabrieken zijn ruim 60 bedrijven betrokken, waar ongeveer 12.000 mensen werken. Daarvan zijn er 530 rechtstreeks bij Braskem in dienst. Nog eens 2.400 worden ingehuurd.
In november 2019 legde Braskem aan het Braziliaanse mijnbouwagentschap ANM en andere instanties maatregelen voor ter beëindiging van steenzoutwinning en de sluiting en opvulling van zijn putten in Maceió. De maatregelen waren vooral gericht op de veiligheid van de bevolking. Dit is een van de initiatieven die voortkwamen uit de gesprekken van Braskem met de toezichthouder.
Aanvankelijk werd een gebied rond 15 steenzoutputten als Beschermd Gebied aangewezen. De bewoners van dat gebied werden elders gehuisvest en ongeveer 500 panden werden ontruimd. Op dit moment zijn er nog eens 14.400 panden aan het Beschermde Gebied toegevoegd en ontruimd. Op basis van de overeenkomst krijgen bewoners en ondernemers met een woning of bedrijfspand in dat gebied ondersteuning vanuit het Compensatie- en verhuisprogramma. .
Braskem leverde de benodigde hulpmiddelen en verzorgde de planning van de werkzaamheden, die worden uitgevoerd in samenwerking met Dienst Burgerbescherming en andere instanties. Alle maatregelen en inspanningen zijn gebaseerd op de technische werkzaamheden van het Instituut voor Geomechanica in Leipzig. Dit instituut, dat een internationale benchmark is voor deze niche, heeft onderzoek gedaan naar de status van alle steenzoutputten.
Steenzoutwinning en naamswijziging
De steenzoutafzetting in Alagoas, die zich op een diepte van ruim 850 meter bevindt en naar schatting drie miljard ton zout bevat, werd in 1943 ontdekt tijdens een zoektocht naar olie. Pas in 1970 gaf de toenmalige president toestemming voor steenzoutwinning.
In 1976 begon het bedrijf Salgema met de winning van steenzout voor de productie van dichloorethaan in de fabriek van Pontal da Barra. Nadat er in 1995 een bestuurswijziging had plaatsgevonden, kreeg het petrochemische bedrijf in 1996 een nieuwe naam: Trikem. In 2002 fuseerde Trikem met andere bedrijven uit de sector en werd Braskem opgericht, dat de activiteiten in de deelstaat Alagoas voortzette.
In het kader van hun activiteiten in Maceió hebben Salgema en Braskem 35 steenzoutputten geboord in de regio nabij de Mundaú Lagoon. De boringen stonden altijd onder toezicht van de bevoegde instanties. Elk jaar dient Braskem ter uitvoering van een wettelijk voorschrift een rapport over zijn activiteiten in bij het Braziliaanse Mijnbouwagentschap ANM. Daarnaast zorgt het ervoor dat de exploitatievergunningen voor zijn putten verlengd worden. De toezichthouder voert van tijd tot tijd inspecties uit. Voor het Braziliaanse Mijnbouwagentschap ANM in 2017 in het leven werd geroepen viel de inspectie onder de verantwoordelijkheid van de Braziliaanse Dienst voor Mineralenonderzoek (DNPM).
De milieuvergunning voor de exploitatie van de steenzoutputten en pekelpijplijn – die grondstoffen naar de fabriek voert – is afgegeven door het Milieu-instituut IMA van de deelstaat Alagoas. Het IMA ziet erop toe dat alle in de vergunning opgenomen beperkingen worden nageleefd. Braskem zorgt niet alleen voor de periodieke verlenging van de milieuvergunning, maar stuurt ook ieder jaar technische rapporten over de steenzoutputten naar het IMA.
In 2012, het jaar dat het zijn tienjarig bestaan vierde, opende Braskem zijn PVC-fabriek op het bedrijventerrein van Marechal Deodoro, een stad nabij Maceió. Daarmee werd Braskem de grootste producent van dit polymeer in Noord- en Zuid-Amerika. Deze productiefaciliteit was ontworpen om het in de fabriek in Pontal da Barra geproduceerde dichloorethaan als grondstof te gebruiken. Het dichloorethaan werd via een pijplijn naar de nieuwe fabriek gevoerd. Dichloorethaan wordt net als soda van zout gemaakt.
